EPILEPSJA/PADACZKA LEKOOPORNA

VNS, stymulacja nerwu błędnego:
Zabieg polega na wszczepieniu podskórnie generatora oraz elektrod stymulujących nerwy błędne. Zabieg wykonywany jest  bez ograniczeń wiekowych. Mechanizm przeciwpadaczkowy stymulacji nerwu błędnego nie jest do końca poznany. Przypuszcza się wpływ stymulacji struktur nerwu błędnego (włókna mielinowe i bezmielinowe) bezpośrednio na jądro pasma samotnego, a stąd w kierunku układu limbicznego i wyspy.

Stymulator VNS SenTiva:
SenTiva to wszczepialny i programowalny generator impulsów do leczenia opornej na leczenie padaczki. Zapewnia on stymulację reagującą na gwałtowny wzrost częstości akcji serca, który może być związany z napadami, umożliwia programowanie w trybie dzień-noc, programowanie według harmonogramu oraz rejestrowanie zdarzeń związanych z niską częstością akcji serca i pozycją na brzuchu.

DBS, głęboka stymulacja mózgu:
Metoda nowatorska,  polega na wszczepieniu stereotaktycznym obustronnie do struktur głębokich mózgu małej elektrody połączonej ze stymulatorem umieszczonym pod skórą lub mięśniem piersiowym.  Stymulatory rejestrują zapis czynności bioelektrycznej mózgu i reagują jedynie w przypadku pojawienia się nieprawidłowych wyładowań. Podczas DBS stymulacja może być ukierunkowana na jedno lub wiele ognisk padaczkowych. Stymulacja jąder głębokich skutkuje wtórną rozlaną stymulacją rozległych obszarów korowych poprzez wykorzystanie wielu dróg i połączeń istniejących pomiędzy strukturami głębokimi a okolicami kory mózgowej. 

Do neurostymulacji głębokich struktur mózgu, stosujemy stymulator ładowalny firmy Boston Scientific typu Vercise Genus:
Stymulator Vercise Genus R16 jest wyposażony w technologię Cartesia 3D – zestaw funkcji programistycznych, które zapewniają ukierunkowaną terapię przy mniejszym ryzyku wystąpienia skutków ubocznych. Ułatwia ona również lekarzowi dostosowanie i dostrojenie stymulacji w czasie, dzięki czemu pacjent może mieć pewność, że nadal będzie otrzymywał terapię, której potrzebuje. Ze względu na możliwość bezprzewodowego ładowania baterii przez co najmniej 15 lat można uniknąć w tym czasie kilku zabiegów wymiany stymulatora nieładowalnego.

Cechy stymulatora:
• Niewielka waga i wielkość urządzenia, pacjent odczuwa mniejszy dyskomfort po jego wszczepieniu
• Bateria o żywotności co najmniej 15 lat, objęta gwarancją
• Bezprzewodowe ładowanie baterii
• Bezprzewodowy pilot Bluetooth
• Możliwość wykonywania badań MR
• Stymulatory stałoprądowe
• Dzięki technologii Cartesia 3D elektrody Vercise DBS pozwalają na niezależną kontrolę i precyzyjne dostosowanie wielkości i kształtu stymulacji, dokładne ukierunkowanie terapii i uniknięcie niepożądanych efektów ubocznych.

W ramach zabiegu lobektomii usuwana jest część płata mózgu, która odpowiada za generowanie napadów padaczkowych. Najczęściej usuwa się struktury przyśrodkowe płata skroniowego (amygdalohippocampectomy).

Neuromonitoring

jest metodą diagnostyczna, którą typowo kojarzy się z pracowniami EEG lub EMG gdzie wykonywane badania służą do diagnostyki padaczki lub chorób nerwów. Metody te można wykorzystać także trakcie operacji. Wykorzystaniu podlega fakt, że impulsy nerwie są formę mikroimpulsów elektrycznych, które można zarejestrować superczułymi aparatami. Dzięki temu w trakcie operacji wykrywane są impulsy z kory mózgu odpowiedzianej np za ruch do odpowiednich mięśni, które je wykonują. Podobnie można zmierzyć impulsy kierowane do ośrodków czucia, wzroku, słuchu. Diagnostyka służy w dwóch obszarach – leczeniu nowotworów układu nerwowego oraz schorzeń naczyń układu nerwowego.Typowym wykorzystaniem jest pierwsza grupa chorób tj. nowotwory gdzie poprzez drażnienie mózgu w operowanych obszarach wykrywa się granice szczególnie czułych i ważnych ośrodków: ruchu, czucia, słuchu, wzroku. W przypadku chorób naczyniowych wykorzystanie neuromonitoringu jest bardziej zaawansowane i wymaga szczególnego doświadczenia. W tych operacjach wykrywane poprzez neuromonitoring jest zagrożenie udarem mózgu, które może powstać w przypadku np. nieoptymalnego położenia klipsa naczyniowego. Ta metoda diagnostyczna pozwala na dodatkowe monitorowanie wykonywanej operacji i zwiększenie bezpieczeństwa. Paradoksalnie w części sytuacji pozwala świadomie zamknąć chore naczynie, gdy po jego odwracalnym(czasowym) zamknięciu nie stwierdzane jest niedokrwienie. Decyzja taka może zostać podjęta świadomie oraz z minimalizacją ryzyka.

Operacja lesionektomii skupia się na usunięciu wyizolowanej zmiany patologicznej (np. guz lub zniekształcone naczynie krwionośne), która jest odpowiedzialna za napady padaczkowe.

Neuromonitoring

jest metodą diagnostyczna, którą typowo kojarzy się z pracowniami EEG lub EMG gdzie wykonywane badania służą do diagnostyki padaczki lub chorób nerwów. Metody te można wykorzystać także trakcie operacji. Wykorzystaniu podlega fakt, że impulsy nerwie są formę mikroimpulsów elektrycznych, które można zarejestrować superczułymi aparatami. Dzięki temu w trakcie operacji wykrywane są impulsy z kory mózgu odpowiedzianej np za ruch do odpowiednich mięśni, które je wykonują. Podobnie można zmierzyć impulsy kierowane do ośrodków czucia, wzroku, słuchu. Diagnostyka służy w dwóch obszarach – leczeniu nowotworów układu nerwowego oraz schorzeń naczyń układu nerwowego.Typowym wykorzystaniem jest pierwsza grupa chorób tj. nowotwory gdzie poprzez drażnienie mózgu w operowanych obszarach wykrywa się granice szczególnie czułych i ważnych ośrodków: ruchu, czucia, słuchu, wzroku. W przypadku chorób naczyniowych wykorzystanie neuromonitoringu jest bardziej zaawansowane i wymaga szczególnego doświadczenia. W tych operacjach wykrywane poprzez neuromonitoring jest zagrożenie udarem mózgu, które może powstać w przypadku np. nieoptymalnego położenia klipsa naczyniowego. Ta metoda diagnostyczna pozwala na dodatkowe monitorowanie wykonywanej operacji i zwiększenie bezpieczeństwa. Paradoksalnie w części sytuacji pozwala świadomie zamknąć chore naczynie, gdy po jego odwracalnym(czasowym) zamknięciu nie stwierdzane jest niedokrwienie. Decyzja taka może zostać podjęta świadomie oraz z minimalizacją ryzyka.

Ciało modzelowate to zespół włókien nerwowych łączących dwie połówki mózgu. Przecięcie włókien – kalozotomia to operacja, w której całość lub część tej struktury jest przecinana, co powoduje brak komunikacji między półkulami i zapobiega rozprzestrzenianiu się napadów z jednej strony mózgu do drugiej. Zabieg nazywany jest rozłączeniowym.

Neuromonitoring

jest metodą diagnostyczna, którą typowo kojarzy się z pracowniami EEG lub EMG gdzie wykonywane badania służą do diagnostyki padaczki lub chorób nerwów. Metody te można wykorzystać także trakcie operacji. Wykorzystaniu podlega fakt, że impulsy nerwie są formę mikroimpulsów elektrycznych, które można zarejestrować superczułymi aparatami. Dzięki temu w trakcie operacji wykrywane są impulsy z kory mózgu odpowiedzianej np za ruch do odpowiednich mięśni, które je wykonują. Podobnie można zmierzyć impulsy kierowane do ośrodków czucia, wzroku, słuchu. Diagnostyka służy w dwóch obszarach – leczeniu nowotworów układu nerwowego oraz schorzeń naczyń układu nerwowego.Typowym wykorzystaniem jest pierwsza grupa chorób tj. nowotwory gdzie poprzez drażnienie mózgu w operowanych obszarach wykrywa się granice szczególnie czułych i ważnych ośrodków: ruchu, czucia, słuchu, wzroku. W przypadku chorób naczyniowych wykorzystanie neuromonitoringu jest bardziej zaawansowane i wymaga szczególnego doświadczenia. W tych operacjach wykrywane poprzez neuromonitoring jest zagrożenie udarem mózgu, które może powstać w przypadku np. nieoptymalnego położenia klipsa naczyniowego. Ta metoda diagnostyczna pozwala na dodatkowe monitorowanie wykonywanej operacji i zwiększenie bezpieczeństwa. Paradoksalnie w części sytuacji pozwala świadomie zamknąć chore naczynie, gdy po jego odwracalnym(czasowym) zamknięciu nie stwierdzane jest niedokrwienie. Decyzja taka może zostać podjęta świadomie oraz z minimalizacją ryzyka.

Jest to rodzaj hemisferektomii, zabiegu, który polega na resekcji jednej półkuli mózgu. Funkcjonalna hemisferektomia to oddzielenie jednej półkuli od drugiej i usuniecie małej części mózgu.  Stosowana w sytuacjach nieprawidłowej pracy całej półkuli.

Neuromonitoring

jest metodą diagnostyczna, którą typowo kojarzy się z pracowniami EEG lub EMG gdzie wykonywane badania służą do diagnostyki padaczki lub chorób nerwów. Metody te można wykorzystać także trakcie operacji. Wykorzystaniu podlega fakt, że impulsy nerwie są formę mikroimpulsów elektrycznych, które można zarejestrować superczułymi aparatami. Dzięki temu w trakcie operacji wykrywane są impulsy z kory mózgu odpowiedzianej np za ruch do odpowiednich mięśni, które je wykonują. Podobnie można zmierzyć impulsy kierowane do ośrodków czucia, wzroku, słuchu. Diagnostyka służy w dwóch obszarach – leczeniu nowotworów układu nerwowego oraz schorzeń naczyń układu nerwowego.Typowym wykorzystaniem jest pierwsza grupa chorób tj. nowotwory gdzie poprzez drażnienie mózgu w operowanych obszarach wykrywa się granice szczególnie czułych i ważnych ośrodków: ruchu, czucia, słuchu, wzroku. W przypadku chorób naczyniowych wykorzystanie neuromonitoringu jest bardziej zaawansowane i wymaga szczególnego doświadczenia. W tych operacjach wykrywane poprzez neuromonitoring jest zagrożenie udarem mózgu, które może powstać w przypadku np. nieoptymalnego położenia klipsa naczyniowego. Ta metoda diagnostyczna pozwala na dodatkowe monitorowanie wykonywanej operacji i zwiększenie bezpieczeństwa. Paradoksalnie w części sytuacji pozwala świadomie zamknąć chore naczynie, gdy po jego odwracalnym(czasowym) zamknięciu nie stwierdzane jest niedokrwienie. Decyzja taka może zostać podjęta świadomie oraz z minimalizacją ryzyka.

Zabieg Morella stosuje się wtedy, gdy padaczka ma swoje źródło w miejscach, których nie można usunąć. Chirurg wykonuje serię nacięć, które przerywają bieg impulsów napadowych, ale nie uszkadzają mózgu.

Neuromonitoring

jest metodą diagnostyczna, którą typowo kojarzy się z pracowniami EEG lub EMG gdzie wykonywane badania służą do diagnostyki padaczki lub chorób nerwów. Metody te można wykorzystać także trakcie operacji. Wykorzystaniu podlega fakt, że impulsy nerwie są formę mikroimpulsów elektrycznych, które można zarejestrować superczułymi aparatami. Dzięki temu w trakcie operacji wykrywane są impulsy z kory mózgu odpowiedzianej np za ruch do odpowiednich mięśni, które je wykonują. Podobnie można zmierzyć impulsy kierowane do ośrodków czucia, wzroku, słuchu. Diagnostyka służy w dwóch obszarach – leczeniu nowotworów układu nerwowego oraz schorzeń naczyń układu nerwowego.Typowym wykorzystaniem jest pierwsza grupa chorób tj. nowotwory gdzie poprzez drażnienie mózgu w operowanych obszarach wykrywa się granice szczególnie czułych i ważnych ośrodków: ruchu, czucia, słuchu, wzroku. W przypadku chorób naczyniowych wykorzystanie neuromonitoringu jest bardziej zaawansowane i wymaga szczególnego doświadczenia. W tych operacjach wykrywane poprzez neuromonitoring jest zagrożenie udarem mózgu, które może powstać w przypadku np. nieoptymalnego położenia klipsa naczyniowego. Ta metoda diagnostyczna pozwala na dodatkowe monitorowanie wykonywanej operacji i zwiększenie bezpieczeństwa. Paradoksalnie w części sytuacji pozwala świadomie zamknąć chore naczynie, gdy po jego odwracalnym(czasowym) zamknięciu nie stwierdzane jest niedokrwienie. Decyzja taka może zostać podjęta świadomie oraz z minimalizacją ryzyka.